Eindelijk is het me gelukt...KINGFISHER!!!

Hallo allemaal,

Hier zijn we weer eens met een volgend gelukt project...

Eindelijk heb ik hem de "IJsvogel"

Sommige onder jullie weten dat ik het afgelopen jaar eigenlijk druk op jacht was om de ijsvogel (Alcedo atthis) te kunnen vast leggen op de digitale plaat.
Nu na 3 pogingen dit jaar is het me eindelijk gelukt!
Begin van dit jaar nam ik de beslissing om dit als een fotografische doelstelling naar voor te schuiven, eerst natuurlijk wat opzoek werk en leeswerk naar het gedrag van dit kleine kleurrijke vogeltje...
En dan maar op pad om hem te proberen te fotograferen, maar al snel bleek dat dit geen makkelijk opdracht zou worden. Mede dankzij de nogal strenge winter van het vorige jaar (winter 2008-2009) had de ijsvogel het verdomd hard te verduren gehad, verhalen deden de ronde dat zelfs meer dan 50% de strenge winter niet zou overleefd hebben deden bij mij de moed toch wel wat zakken...
Een eerste poging ondernam ik tijdens mijn fototrip naar het Duitse Feldberger waar ik een volledige dag in mijn schuilhut had gezeten zonder maar 1 exemplaar te hebben waargenomen. De plaatselijke gids sprak toen ook over een hoge sterfte vanwege die strenge winter.
Ok dacht ik bij mezelf even alles rustig laten zakken en zeker geen obsessie van maken...maar eerlijk toegegeven het bleef knagen...
Eind mei ging ik dan met de "bende" naar de Franse Ardeche om te genieten van onze jaarlijkse kano vakantie, en... ja hoor wat zag ik daar...
Opnieuw begon het te kriebelen en dacht ik van, het moet toch maar eens willen lukken niet?
Tijdens de zomermaanden de zoektocht opnieuw opgevoerd en wat gaan rondtoeren in de Nederlandse Biesbosh.
Maar het werd me meer en meer duidelijk dat dit een moeilijk project zou worden, het vinden van de ijsvogel op zich viel al bij al nog wel goed mee en ik heb dan ook bij mijn bezoeken aan de Biesbosh meerdere malen flitsen van de ijsvogel gezien maar een plaats waar hij zou te zijn fotograferen leek me toch wel iets moeilijker...
Tot ik iemand tegen het lijf liep die me op het eerste zicht wel bekend voorkwam maar ik niet direct kon plaatsen...Hij zag me bezig in de Biesbosh, sprak me aan en stelde zichzelf voor als Marco, professioneel natuurfotograaf...Ja man leuk maar heb nu even geen zin in een potje zelfstoef...
Beleefd zoals ik ben luisterde ik naar zijn verhaal en ik wilde natuurlijk niet toegeven dat ik eigenlijk een beetje hopeloos opzoek ben naar een "ijsvogel". Raar vond ik het al dat die man vroeg om gegevens uit te wisselen, wat we dan ook deden en ik kreeg van Marco een soort van postkaart met een leuke foto op van zichzelf...
Maar nogmaals werd het me duidelijk dat een eerste indruk die je hebt van iemand dikwijls een volledig verkeerd beeld van die persoon creërt (wordt steeds duidelijker als je ouder wordt), terug thuis vertel ik mijn vrouw van mijn avontuur die dag en gaf ik de postkaart af die ik van Marco had gekregen. Hey zei mijn vrouw, heb je die kaart al eens goed bekeken...ja hoor mooie foto van een natuurfotograaf hé...
Neen op de achterzijde staat een ijsvogel wist ze me doodleuk te vertellen...ja hoor, zal wel...
En inderdaad en dan nog wel een groothoek opname ook! Dus die Marco lijkt me toch wel echt iemand die weet met wat hij bezig is...Effe googlen die naam...Marco de Pauw
Na wat over en weer gemail met Marco bleek wat ik al vermoede ook echt wel waarheid te zijn, je moet de plekken weten waar ze vertoeven en Marco wist wel een plekje in de Biesbosh waar ik mijn ijsvogel op de digitale plaat zou kunnen krijgen...
Ondertussen spreken we van November '09 en de tijd begon dus echt wel dringen wou ik mij doelstelling van 2009 waar willen maken. Begin november sprak ik met Marco af om een poging te ondernemen op de plaats waar hij wist dat er een ijsvogel vertoefde...En inderdaad een hele dag terug in de schuilhut en...niet 1 ijsvogel gezien. Marco kon het nauwelijks geloven en beloofde me dat het dit jaar zeker ging lukken en zei me dat ik dan maar moet wachten tot het wat kouder werd, want het zou best kunnen dat er voedsel genoeg te vinden is voor de ijsvogel op andere plekken.
Zo ok dan maar, dus laat de winter maar beginnen wat mij betreft, de dag erna met mijn kameraad Danny afgesproken om een weekendje te gaan kanovaren in de...Biesbosh.
Je gaat het niet geloven hé maar op 3 dagen hebben we zeker wel 4 ijsvogels waargenomen toen. (je zou verdomd aardige dingen gaan doen hoor)
Half december'09 begon het toen te winteren en ik nam dan ook onmiddellijk contact op met Marco om te horen of ie nog een dagje vrij had voor me.
23 december 2009 om 06.15hr. uit de veren, lunchpakketje met koffie en soep mee want het bleek toch nog wat te vriezen...Afspraak om 07.45hr. met Marco en rond 08.20hr. zat ik geduldig te wachten in de schuilhut op de ijsvogel. Ik had nog maar net mijn statief neergezet en de 600mm er op gemonteerd met de D3 en was nog even de compo aan het ckecken en plots zag ik onze blauw gevederde vriend in de zoeker...

Aangezien het nog redelijk schemer was kreeg ik geen snellere sluitertijd dan 1/4 van een seconde dus de scherpte was ver te zoeken natuurlijk...en ik dacht het gaat toch niet waar zijn zeker hé...eindelijk heb je hem in de zoeker en kan ik er opnames van maken wil het licht weer eens niet meezitten zeker...

Maar het bleek dat het wachten en het zoeken vandaag werd beloond door mijn ijsvogel.

Wel een keer of zes is onze vriend langs geweest die dag, hij heeft letterlijk het beste van zichzelf gegeven, het leek wel een modellen shoot die dag!

                                    

En als kers op de taart begon onze vriend ook nog wat te vissen om z'n honger te stillen...

Hey een lekker visje zwemt daar...

Dat wordt smullen...

Hopla dat is van mij...

Lekker visje hoor...

Voor de mensen die graag wat meer willen weten over dit kleurrijk vogeltje, hier wat info:

De ijsvogel of Alcedo atthis is een shuwe waterminnende vogel en een van de weinige soorten ijsvogels die in het noordelijke Europa voorkomt, het is een typisch viseter van kleine visjes als, modderkruipers, voorns, barbelen en stekelbaarsjes. Buiten vis komen ook garnalen en insecten als libellen en kevers op het menu te staan maar vis beslaat toch wel 80% van het dieet.

Hij meet zo'n 16 tot 20 cm en de spanwijdte is tussen de 24 tot 26 cm het gewicht schommelt tussen de 34 en de 44 gram. Hij vliegt makkelijk 80Km./Hr.

Hij broedt meestal 2 tot 3 keer per jaar uitzonderlijk kunnen er zelfs 4 legsels per jaar geproduceerd worden.

In Nederland & België gold de ijsvogel jarenlang als een bedreigde soort, de laatste jaren is hun aantal duidelijk weer toegenomen.

Om af te sluiten geef ik jullie nog 1 plaatje mee dat ik eigenlijk wel een speciaal plaatje vind...
Na dat de ijsvogel een visje heeft gevangen gaat ie terug op de tak zitten en begint hij het visje bewustloos te slaan tegen de tak alvorens het razendsnel in zijn geheel door te slikken.

O ja ik moet jullie zeker niet vertellen dat het eigenlijk wel beren koud was op 23 december, maar ja ik had het er graag voor over natuurlijk...

Bedankt voor het lezen en tot de volgende...

Trip Noorwegen

Hallo allemaal...

Hier zijn we weer met een verslag van een foto trip, deze keer naar het Noorden namelijk Noorwegen.
Als vervolg op mijn trip naar Duitsland om roofvogels te fotograferen had ik eigenlijk al de beslissing genomen om de honger naar meer toch maar te stillen.
Deze keer had ik terug contact gehad met een natuurfotograaf uit Engeland namelijk Danny Green, ik heb Danny vorig jaar ontmoet in Finland waar hij mee deelnam aan de Wild Brown Bear trip van Squiver. Danny kan je niet beter omschrijven als "What you see is what you get" no nonsens, eerlijk en grappig (zelfs zijn uiterlijk, hij meet nauwelijks 1,60meter!)

Danny Green.

Danny Green heeft zijn eigen foto trip agentschap dat hij samen met een goede vriend Mark Sisson sinds enkele jaren runt namelijk "Nature Images".

Deze trip zou zich 100% concentreren op de White-tailed-Eagle, of Zeearend (Haliaeetus albicilla) bij ons genoemd. Na de ervaring die ik begin mei van dit jaar reeds had met deze roofvogel waren de verwachtingen zéér hoog, ook het feit dat Noorwegen de grootste populatie van deze roofvogelsoort bezit en de plaats in Noorwegen waar deze trip doorging namelijk aanzien wordt als de beste plaats in Europa waar deze imposante vogel vertoeft, schroefden de verwachtingen alleen nog maar wat op.
Ole Martin Dahle van "Norway Nature" of beter gekend als The eagle men zal voor 5 volle dagen onze gids ter plaatse zijn, meer dan 20 jaren werkt hij en observeert deze "Viking" de Zeearend reeds, dit in combinatie met het wondermooie landschap van de regio Flatanger in het noord-westen van Noorwegen.

Ole Martin.

Onze uitvalsbasis voor deze trip was het dorpje Lauvsnes, waar Ole zijn guesthouse ter onze beschikking stelde waar we alle comfort die we maar konden indenken hadden, incl. wifi draadloos internet.

Het gastenhuis van Ole.

Ole pikte ons op bij aankomst in Trondheim, een lokale luchthaven in Noorwegen waar je via Schiphol Amsterdam rechtstreeks naar toe kan vliegen. Een dikke 2,5hr. later arriveerde we in Lauvsnes om later op de namiddag reeds te starten met een eerste sessie.
Deze sessies bestonden uit een rondvaart in de plaatselijke fjorden met Ole's aluminium boot met buiten boord motor van 60PK dus als het moest kon het vooruit gaan hoor! Met zijn boot brengt hij je op de plaatsen waar hij weet dat de Zeearenden vertoeven, eens een Zeearend opgemerkt is het wachten geblazen tot dat de Zeearend de uitgeworpen vis komt halen.
We hadden elke dag een sessie in de morgen die start om 06.00hr. en naar gelang de weersomstandigheden en het aantal gespotte Zeearenden tot ongeveer 09.30hr. duurde en een avond sessie van 18.00hr. tot 22.00hr.
Tussen de 2 sessies in hadden we dus ruim de tijd om de beelden te beoordelen en wat te rusten wat wel nodig is wanneer je elke morgen om 05.00hr. uit de veren moet en pas rond 23.30hr; onder wol ging.

 2 opnames van de eerste sessie.

Naar materiaal toe hadden we van Danny de raad gekregen om de langste lens mee te brengen die we hadden...Daar begon voor mij het eerste dilemma al, de 600mm meenemen op een fototrip waarvan je weet dat je constant in een bootje zit en zelfs een monopod onmogelijk is om te gebruiken...Maar dan toch maar doorgezet en zowel de 300mm als de 600mm meegenomen, met de gedachte van wat thuis blijft kan je zowieso toch niet gebruiken!
De eerste sessies heb ik braafjes met de 300mm afgewerkt met nu en dan eens de 1.4 teleconvertor ertussen wat me op de Nikon D3 een effectieve brandpunt van 420mm opleverde en een opening van f:4.
Maar stilaan begon het toch te kriebellen...
En dan toch maar die stoute schoenen aangetrokken en de 600mm ook eens geprobeerd, moet je weten dat de Nikkor 600mm VR f:4 meer dan 5Kg. weegt die moet je dan maar uit de hand gebruiken in een wiebelend bootje op een soms vrij woelige zee... en het object dat je wil vastleggen komt met een scheurende vaart van om en bij de 60Km/Hr. aan gevlogen. Ik moet je niet vertellen dat de eerste shots geen keepers waren zeker...
Maar zoals het allom bekende spreekwoord zegt "oefening baart kunst", gaande weg begon het toch aardig te lukken...

2 opname met de Nikon D3 en de Nikkor 600mm VR.

Zoals je wellicht kan zien scheelt het wel een borrel, het verschil tussen 420mm & 600mm...
Wat me ook enorm bevalt aan de 600mm is de DOF (depth of field, of scherpte diepte wat eigenlijk inhoud hoeveel afstand er voor en achter het onderwerp waarop scherp gesteld is nog scherp is) die deze lens produceert, een mooie cremige achtergrond...
De volgende 2 opname maken hopelijk wat meer duidelijk.

420mm.

600mm.

Naar gelang de trip vorderde wilde we natuurlijk de iets minder van zelf sprekende beelden... dus gingen we maar wat experimenteren met tegenlicht opnames en wat lagere sluitertijden, wat natuurlijk niet echt evident is in een drijvend bootje op open zee!
Maar ik kan het wel smaken zo een foto waar wat mystiek in zit of zoals de UK vrienden het noemen "Arti-Farti".
Ook de meeuwen die constant rond de boot vertoeven werden uitvoerig voor deze "Arti-Farti" shots als object gebruikt.

Een shot met de 600mm op 1/60sec. uit de hand genomen met een tikkeltje fill flash.
De vleugel uiteinde zijn lekker onscherp door de beweging maar het hoofd van de zeearend is nog net scherp genoeg. Eentje van mijn favorieten!

Dit is echt pas een leuke opname van, inderdaad maar 1 meeuw. Hier gebruikte ik de flitser op het achterste gordijn van de sluiter (dit wil zeggen dat de flits maar afgaat bij het sluiten van de sluiter) en een belichtingstijd van 0,8 sec.

Opname tijden de ochtend sessie in het mooie Noorse ochtendlicht.

En eentje van de avond sessie tijden de zonsondergang.

Zoals je wellicht reeds opgemerkt hebt was deze trip weer een echt succes!
Fototrips werken bij mij echt als een soort van verslaving, je kan je volledig 100% op het gene wat je graag doet concentreren en dat met mensen die dezelfde passie met je delen.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende...

Trip Feldberger-Duitsland

Hallo beste vrienden,

Het is weer een tijdje geleden dat ik nog eens wat op mijn blog plaatste, dus dringend tijd om er nog eens tegenaan te gaan...

Ondertussen heb ik weer wat werk dat mag gezien worden...

Begin dit jaar broede bij mij het plan om me eens wat meer te concentreren op het fotograferen van vogels, maar met alle respect voor de kleinere soorten genieten de roofvogels bij mij toch enige voorkeur.

Het was dan ook een logische keuze dat het idee groeide en iets later ook een konkrete vorm aan nam om de arendachtige op de eerste plaats te plaatsen van het verlanglijste.

Het plan dan: via Simon mijn Engels-Nederlandse budy kwamen we te weten dat in het voormalige Oost-Duitsland namelijk nabij het dorpje Feldberger de gelegenheid bestond om in samenwerking met een lokale gids de Zeearend (Haliaeetus albicilla) te fotograferen.

Begin mei trok ik samen met Simon en Tom

(Simon, Tom en mezelf aan het hotel wachtend op Fred voor de pick-up)

dus naar het voormalige Oost-Duitsland om daar in het wondermooie Feldberger de lokale ranger Fred Bollmann te ontmoeten.

(Hier Fred Bollmann in actie op zijn boot)

Fred wist ons te vertellen dat er 1 paartje in de omgeving nest had met jongen en de kans héél reeël was dat we ze konden vastleggen op de digitale gevoelige plaat! Naast de Zeearend hadden we ook de kans om in verschillende hutten andere roofvogels te fotograferen.

(Wachtend... op actie in de 4 persoons hut)

(Overzicht van het gebied aan de 4 persoons hut)

(De 4 persoonshut langs de buitenkant met de kijkgaten waar de lenzen doorgaan)

Namelijk Buizerd (Buteo buteo), visarend (Pandion haliaetus), de Rode wouw (Milvus milvus) en de Zwarte wouw (Milvus migrans).

Uiteindelijk hebben we op deze 4 daagse trip 2 dagen in de hutten vertoefd en 1 dag op Fred zijn boot, met als resultaat enkel de Zeearend behoorlijk te hebben kunnen vastleggen. Op zich al een mooi resultaat maar toch een beetje teleurstellend vanwege de verhalen die we her en der op het net hadden gelezen van deze toch wel speciale locatie. Maar nog maar eens een keiharde les voor ons dat je op het vlak van natuurfotografie niets zelf in de hand hebt en volledig afhankelijk bent van de wetten die de natuur ons oplegt!

De eerste sessie die we hadden met de Zeearend bleek toch wel een succes te zijn, maar de honger naar meer is zeker nog niet over hoor...

Hier een reeksje van een duik naar een vis van een geweldige roofvogel!

(De waarneming en de aanvlucht gevolgd door de duik tegen de wind in)

(Het glijden vlak boven het wateroppervlak zonder het water te raken)

(De eigenlijke catch van de vis met een nooit geziene precisie)

(Onmiddellijk na de catch worden de vleugels met een enorme kracht terug voorwaarts gegooid en terug de vlucht ingezet naar het nest)

Uitteraard is dit geen makkelijk object om vast te leggen, als je weet dat deze imposante roofvogel tegen ongeveer 60Km/hr. komt aangevlogen en de spanwijdte kan oplopen tot wel ruim 2,5 meter.

Daarom koos ik voor de de Nikon D3 met de Nikkor 200-400 zodat ik wat flexibiliteit had naar brandpunt toe, niet dat je tijdens de actie de tijd had om in of uit te zoomen hoor...

Waar ik ook verwonderd van stond was het feit dat deze vogels wel 20 jaar kunnen worden en een gewicht hebben tussen de 3 en de 7,5 kg. In Duitsland zouden er ongeveer een kleine 500 exemplaren leven van deze toch wel sociaal ingestelde roofvogel die eigenlijk niet territorium gebonden leeft, de jongen zouden wel in de geboortestreek opgroeien om dan later er op uit te trekken.

Het Europeese land met de grootste populatie zou Noorwegen zijn met volgens de statestieken meer dan 2000 exemplaren, dus...

Inderdaad, mijn volgende lokatie is bekend!

Bedankt om het lezen en de groeten allemaal!

Wild Brown Bears...

Hallo allemaal...

In juni '08 maakte ik met Squiver een fototrip naar Finland. De tourleider van deze trip is de befaamde Nederlandse natuurfotograaf "Marsel van Oosten" die onlangs nog één van zijn foto's gepubliceerd zag in het januari '09 nummer van National Geographic. Ok, mooi meegenomen natuurlijk maar dat was natuurlijk niet "de" reden om mijn zuur verdiende centjes aan zo'n trip te spenderen, maar wel "de Europese Bruine Beer" of  "Ursus arctos"...

Bij de eerste kennismaking was ik direct onder de indruk van deze imposante dieren en de Europese bruine beer behoort zeker niet tot grotere soort van beren maar weegt gemiddeld toch tussen de 300-400Kg. 

We werden s'avonds rond 17.00hr. door een ervaren gids afgezet aan de hides (hutten), gezien de periode van het jaar en de locatie blijft het daar virtueel 24 hr licht, wat natuurlijk zéér aantrekkelijk is voor ons. Voor mij ook de eerste kennismaking met het fotograferen vanuit een hide, wat de eerste sessie ook nog eens extra speciaal maakte was dat ik het "geluk" had om tijdens de loting van de hides, de 1 persoons hide te loten... 

Hier zie je me in actie in de 1 persoons hide tijdens de eerste sessie, lijkt het vrij groot zo'n hide? Maar een idee... deze foto is genomen met de 16mm fisheye lens, laat ons zeggen dat deze hide een goede meter breed is en een 2 meter lang.

Zoals je kan zien goed voorzien van de nodige kijkopeningen, hier moet je dus 14 uren in vertoeven want ze komen je pas de dag nadien om 07.00hr.  ophalen. Maar ik verzeker je je komt op sommige momenten ogen of moet ik zeggen lenzen te kort hoor...

In de hides zijn alle voorzieningen aanwezig voor met de "big guns" comfortable te kunnen werken, schroeven voor het bevestigen van je balhoofd op een stevige plank en beanbags in alle maten en gewichten, dus het gebruik van statief is niet nodig en eigenlijk gezien de afmetingen gewoon onmogelijk. Gebruik van flits is uiteraard verboden om de doodeenvoudige reden dat je daar de beren enorm mee verstoord en zelf de stuipen op het lijft jaagt, en dat toch liever niet hoor...

Hier zie je een foto van de 2 persoons hide,veel groter is deze niet maar eerlijk, het is toch

aangenamer om 14 uren te vertoeven tussen

wilde bruine beren. Lunchpakket met héél veel koekjes en suiker voor de koffie of thee, water, sandwiches en een lokale specialiteit krijg je ook mee om de nacht door te komen. Voor de sanitaire voorzieningen moet je maar hopen dat het bij de kleine sanitaire stops blijft want er is enkel één emmer per persoon voorzien en de hut verlaten is echt wel iets waar je best niet aan begint.

De meeste van de shots zijn gemaakt met de Nikkor 200-400 mm f/4 lens maar de Nikkor 70-200 f/2.8 heeft zeker niet werkloos gelegen.

-Jonge bruine beer tijdens de eerste sessie en overzicht vanuit de 1 persoons hide;

In totaal zij er 7 hides, waarvan er 2 worden gebruikt om met grotere groepen in te vetroeven deze worden dan ook toepasselijk de "toerist hides" genoemd, de ander hides worden de "pro hides" genoemd en daarvan staan er 2 in het bos "forest hides" (1 daarvan is de 1 persoons hide), nog 2 andere, "swamp hides" staan aan een soort van moeras en dan staat er nog 1 aan een meer "lake hide", jammer genoeg heb ik niet de kans gehad om in de "lake hide" te vertoeven... 

Hier zie je één van de twee "swamp hides" 

Een opname vanuit de "swamp hide"

Een opname die werd gemaakt in de 2 persoons "forest hide"                                                                  

Zoals je aan deze beelden kan zien was deze trip voor mij een unieke belevenis, enerzijds op fotografisch vlak en anderzijds is het natuurlijk niet een dagelijkse bezigheid om s'nachts tussen wilde bruine beren te vertoeven wanneer het dan nog niet echt donker wil worden ook niet en misschien maar al goed ook...

Want dat mag je toch ook niet onderschatten en begint naar gelang de trip op z'n einde liep toch wel in de kleren te kruipen. Slapen doe je dus tussen 10.00hr en 14.00hr want er moest natuurlijk nog wat tijd gestoken worden in het bekijken en beoordelen van elkaars beelden en wat tips & tricks van Marsel.

Wel beste vrienden zin om meer beelden van deze trip te bekijken, op mijn flickr photostream vindt je de geselecteerde beelden.

Om af te sluiten geef ik jullie nog onderstaande opname mee die ik persoonlijk toch wel gedurfd en geslaagd durf te noemen.

Bedankt om het lezen en tot de volgende blog...

Greets 

Pat

Hallo daar...

Ja hoor, ik ben ook aan bloggen geslagen, waarom?

Simpel, het is fun en eigenlijk heb ik geen zin om telkens mijn website te moeten aanpassen...lekker lui doen noemen ze dat zeker...

En ik kreeg de laatste tijd al wat opmerkingen dat de mensen geen nieuw werk meer vinden op mijn website, klopt natuurlijk want die site is al meer als een jaar onveranderd...

Het kost mij gewoon te veel tijd om steeds weer galerijen aan te maken en eigenlijk is deze blog een vervolg van die website.

Inderdaad we gaan de website volledig herzien naar aanleiding van een paar ontwikellingen op mijn fotografische activiteiten en activiteiten in de schaarse vrije tijd.

Zo is er een plan ontstaan om de website nog enkel te gaan gebruiken voor de professionele doeleinden, sommige zullen het ondertussen wel al weten, voor de andere zal ik het hier nog eens vermelden.

Sinds 1 juli ben ik officieel in bijberoep gestart als fotograaf.

En deze blog en mijn flicker photostream zullen dienst moeten doen om iedereen op de hoogte te houden van de andere activiteiten.

dus wil je op de hoogte blijven, abonneer je dan op deze blog zo kan je de nieuwtjes blijven volgen. De bedoeling zal zijn om jullie op de hoogte te houden van al mijn fotografische activiteiten, trips, shoots maar ook interessante nieuwtjes op gebied van fotomateriaal, of zelfs een verslag van een kano trip die ik met "de bende" maakte.

En als start van deze blog heb ik besloten om te starten in juni '08, waarom juni '08 wel héél simpel, omdat ik toen een fototrip maakte naar Finland en omdat daar niets van terug te vinden is op mijn website, dus een logische start niet...