Het is weer een tijdje geleden dat ik nog eens wat op mijn blog plaatste, dus dringend tijd om er nog eens tegenaan te gaan...
Ondertussen heb ik weer wat werk dat mag gezien worden...
Begin dit jaar broede bij mij het plan om me eens wat meer te concentreren op het fotograferen van vogels, maar met alle respect voor de kleinere soorten genieten de roofvogels bij mij toch enige voorkeur.
Het was dan ook een logische keuze dat het idee groeide en iets later ook een konkrete vorm aan nam om de arendachtige op de eerste plaats te plaatsen van het verlanglijste.
Het plan dan: via Simon mijn Engels-Nederlandse budy kwamen we te weten dat in het voormalige Oost-Duitsland namelijk nabij het dorpje Feldberger de gelegenheid bestond om in samenwerking met een lokale gids de Zeearend (Haliaeetus albicilla) te fotograferen.
Begin mei trok ik samen met Simon en Tom
(Simon, Tom en mezelf aan het hotel wachtend op Fred voor de pick-up)
dus naar het voormalige Oost-Duitsland om daar in het wondermooie Feldberger de lokale ranger Fred Bollmann te ontmoeten.
(Hier Fred Bollmann in actie op zijn boot)
Fred wist ons te vertellen dat er 1 paartje in de omgeving nest had met jongen en de kans héél reeël was dat we ze konden vastleggen op de digitale gevoelige plaat! Naast de Zeearend hadden we ook de kans om in verschillende hutten andere roofvogels te fotograferen.
(Wachtend... op actie in de 4 persoons hut)
(Overzicht van het gebied aan de 4 persoons hut)
(De 4 persoonshut langs de buitenkant met de kijkgaten waar de lenzen doorgaan)
Namelijk Buizerd (Buteo buteo), visarend (Pandion haliaetus), de Rode wouw (Milvus milvus) en de Zwarte wouw (Milvus migrans).
Uiteindelijk hebben we op deze 4 daagse trip 2 dagen in de hutten vertoefd en 1 dag op Fred zijn boot, met als resultaat enkel de Zeearend behoorlijk te hebben kunnen vastleggen. Op zich al een mooi resultaat maar toch een beetje teleurstellend vanwege de verhalen die we her en der op het net hadden gelezen van deze toch wel speciale locatie. Maar nog maar eens een keiharde les voor ons dat je op het vlak van natuurfotografie niets zelf in de hand hebt en volledig afhankelijk bent van de wetten die de natuur ons oplegt!
De eerste sessie die we hadden met de Zeearend bleek toch wel een succes te zijn, maar de honger naar meer is zeker nog niet over hoor...
Hier een reeksje van een duik naar een vis van een geweldige roofvogel!
(De waarneming en de aanvlucht gevolgd door de duik tegen de wind in)
(Het glijden vlak boven het wateroppervlak zonder het water te raken)
(De eigenlijke catch van de vis met een nooit geziene precisie)
(Onmiddellijk na de catch worden de vleugels met een enorme kracht terug voorwaarts gegooid en terug de vlucht ingezet naar het nest)
Uitteraard is dit geen makkelijk object om vast te leggen, als je weet dat deze imposante roofvogel tegen ongeveer 60Km/hr. komt aangevlogen en de spanwijdte kan oplopen tot wel ruim 2,5 meter.
Daarom koos ik voor de de Nikon D3 met de Nikkor 200-400 zodat ik wat flexibiliteit had naar brandpunt toe, niet dat je tijdens de actie de tijd had om in of uit te zoomen hoor...
Waar ik ook verwonderd van stond was het feit dat deze vogels wel 20 jaar kunnen worden en een gewicht hebben tussen de 3 en de 7,5 kg. In Duitsland zouden er ongeveer een kleine 500 exemplaren leven van deze toch wel sociaal ingestelde roofvogel die eigenlijk niet territorium gebonden leeft, de jongen zouden wel in de geboortestreek opgroeien om dan later er op uit te trekken.
Het Europeese land met de grootste populatie zou Noorwegen zijn met volgens de statestieken meer dan 2000 exemplaren, dus...
Inderdaad, mijn volgende lokatie is bekend!
Bedankt om het lezen en de groeten allemaal!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten