Trip Noorwegen

Hallo allemaal...

Hier zijn we weer met een verslag van een foto trip, deze keer naar het Noorden namelijk Noorwegen.
Als vervolg op mijn trip naar Duitsland om roofvogels te fotograferen had ik eigenlijk al de beslissing genomen om de honger naar meer toch maar te stillen.
Deze keer had ik terug contact gehad met een natuurfotograaf uit Engeland namelijk Danny Green, ik heb Danny vorig jaar ontmoet in Finland waar hij mee deelnam aan de Wild Brown Bear trip van Squiver. Danny kan je niet beter omschrijven als "What you see is what you get" no nonsens, eerlijk en grappig (zelfs zijn uiterlijk, hij meet nauwelijks 1,60meter!)

Danny Green.

Danny Green heeft zijn eigen foto trip agentschap dat hij samen met een goede vriend Mark Sisson sinds enkele jaren runt namelijk "Nature Images".

Deze trip zou zich 100% concentreren op de White-tailed-Eagle, of Zeearend (Haliaeetus albicilla) bij ons genoemd. Na de ervaring die ik begin mei van dit jaar reeds had met deze roofvogel waren de verwachtingen zéér hoog, ook het feit dat Noorwegen de grootste populatie van deze roofvogelsoort bezit en de plaats in Noorwegen waar deze trip doorging namelijk aanzien wordt als de beste plaats in Europa waar deze imposante vogel vertoeft, schroefden de verwachtingen alleen nog maar wat op.
Ole Martin Dahle van "Norway Nature" of beter gekend als The eagle men zal voor 5 volle dagen onze gids ter plaatse zijn, meer dan 20 jaren werkt hij en observeert deze "Viking" de Zeearend reeds, dit in combinatie met het wondermooie landschap van de regio Flatanger in het noord-westen van Noorwegen.

Ole Martin.

Onze uitvalsbasis voor deze trip was het dorpje Lauvsnes, waar Ole zijn guesthouse ter onze beschikking stelde waar we alle comfort die we maar konden indenken hadden, incl. wifi draadloos internet.

Het gastenhuis van Ole.

Ole pikte ons op bij aankomst in Trondheim, een lokale luchthaven in Noorwegen waar je via Schiphol Amsterdam rechtstreeks naar toe kan vliegen. Een dikke 2,5hr. later arriveerde we in Lauvsnes om later op de namiddag reeds te starten met een eerste sessie.
Deze sessies bestonden uit een rondvaart in de plaatselijke fjorden met Ole's aluminium boot met buiten boord motor van 60PK dus als het moest kon het vooruit gaan hoor! Met zijn boot brengt hij je op de plaatsen waar hij weet dat de Zeearenden vertoeven, eens een Zeearend opgemerkt is het wachten geblazen tot dat de Zeearend de uitgeworpen vis komt halen.
We hadden elke dag een sessie in de morgen die start om 06.00hr. en naar gelang de weersomstandigheden en het aantal gespotte Zeearenden tot ongeveer 09.30hr. duurde en een avond sessie van 18.00hr. tot 22.00hr.
Tussen de 2 sessies in hadden we dus ruim de tijd om de beelden te beoordelen en wat te rusten wat wel nodig is wanneer je elke morgen om 05.00hr. uit de veren moet en pas rond 23.30hr; onder wol ging.

 2 opnames van de eerste sessie.

Naar materiaal toe hadden we van Danny de raad gekregen om de langste lens mee te brengen die we hadden...Daar begon voor mij het eerste dilemma al, de 600mm meenemen op een fototrip waarvan je weet dat je constant in een bootje zit en zelfs een monopod onmogelijk is om te gebruiken...Maar dan toch maar doorgezet en zowel de 300mm als de 600mm meegenomen, met de gedachte van wat thuis blijft kan je zowieso toch niet gebruiken!
De eerste sessies heb ik braafjes met de 300mm afgewerkt met nu en dan eens de 1.4 teleconvertor ertussen wat me op de Nikon D3 een effectieve brandpunt van 420mm opleverde en een opening van f:4.
Maar stilaan begon het toch te kriebellen...
En dan toch maar die stoute schoenen aangetrokken en de 600mm ook eens geprobeerd, moet je weten dat de Nikkor 600mm VR f:4 meer dan 5Kg. weegt die moet je dan maar uit de hand gebruiken in een wiebelend bootje op een soms vrij woelige zee... en het object dat je wil vastleggen komt met een scheurende vaart van om en bij de 60Km/Hr. aan gevlogen. Ik moet je niet vertellen dat de eerste shots geen keepers waren zeker...
Maar zoals het allom bekende spreekwoord zegt "oefening baart kunst", gaande weg begon het toch aardig te lukken...

2 opname met de Nikon D3 en de Nikkor 600mm VR.

Zoals je wellicht kan zien scheelt het wel een borrel, het verschil tussen 420mm & 600mm...
Wat me ook enorm bevalt aan de 600mm is de DOF (depth of field, of scherpte diepte wat eigenlijk inhoud hoeveel afstand er voor en achter het onderwerp waarop scherp gesteld is nog scherp is) die deze lens produceert, een mooie cremige achtergrond...
De volgende 2 opname maken hopelijk wat meer duidelijk.

420mm.

600mm.

Naar gelang de trip vorderde wilde we natuurlijk de iets minder van zelf sprekende beelden... dus gingen we maar wat experimenteren met tegenlicht opnames en wat lagere sluitertijden, wat natuurlijk niet echt evident is in een drijvend bootje op open zee!
Maar ik kan het wel smaken zo een foto waar wat mystiek in zit of zoals de UK vrienden het noemen "Arti-Farti".
Ook de meeuwen die constant rond de boot vertoeven werden uitvoerig voor deze "Arti-Farti" shots als object gebruikt.

Een shot met de 600mm op 1/60sec. uit de hand genomen met een tikkeltje fill flash.
De vleugel uiteinde zijn lekker onscherp door de beweging maar het hoofd van de zeearend is nog net scherp genoeg. Eentje van mijn favorieten!

Dit is echt pas een leuke opname van, inderdaad maar 1 meeuw. Hier gebruikte ik de flitser op het achterste gordijn van de sluiter (dit wil zeggen dat de flits maar afgaat bij het sluiten van de sluiter) en een belichtingstijd van 0,8 sec.

Opname tijden de ochtend sessie in het mooie Noorse ochtendlicht.

En eentje van de avond sessie tijden de zonsondergang.

Zoals je wellicht reeds opgemerkt hebt was deze trip weer een echt succes!
Fototrips werken bij mij echt als een soort van verslaving, je kan je volledig 100% op het gene wat je graag doet concentreren en dat met mensen die dezelfde passie met je delen.

Bedankt voor het lezen en tot de volgende...

Trip Feldberger-Duitsland

Hallo beste vrienden,

Het is weer een tijdje geleden dat ik nog eens wat op mijn blog plaatste, dus dringend tijd om er nog eens tegenaan te gaan...

Ondertussen heb ik weer wat werk dat mag gezien worden...

Begin dit jaar broede bij mij het plan om me eens wat meer te concentreren op het fotograferen van vogels, maar met alle respect voor de kleinere soorten genieten de roofvogels bij mij toch enige voorkeur.

Het was dan ook een logische keuze dat het idee groeide en iets later ook een konkrete vorm aan nam om de arendachtige op de eerste plaats te plaatsen van het verlanglijste.

Het plan dan: via Simon mijn Engels-Nederlandse budy kwamen we te weten dat in het voormalige Oost-Duitsland namelijk nabij het dorpje Feldberger de gelegenheid bestond om in samenwerking met een lokale gids de Zeearend (Haliaeetus albicilla) te fotograferen.

Begin mei trok ik samen met Simon en Tom

(Simon, Tom en mezelf aan het hotel wachtend op Fred voor de pick-up)

dus naar het voormalige Oost-Duitsland om daar in het wondermooie Feldberger de lokale ranger Fred Bollmann te ontmoeten.

(Hier Fred Bollmann in actie op zijn boot)

Fred wist ons te vertellen dat er 1 paartje in de omgeving nest had met jongen en de kans héél reeël was dat we ze konden vastleggen op de digitale gevoelige plaat! Naast de Zeearend hadden we ook de kans om in verschillende hutten andere roofvogels te fotograferen.

(Wachtend... op actie in de 4 persoons hut)

(Overzicht van het gebied aan de 4 persoons hut)

(De 4 persoonshut langs de buitenkant met de kijkgaten waar de lenzen doorgaan)

Namelijk Buizerd (Buteo buteo), visarend (Pandion haliaetus), de Rode wouw (Milvus milvus) en de Zwarte wouw (Milvus migrans).

Uiteindelijk hebben we op deze 4 daagse trip 2 dagen in de hutten vertoefd en 1 dag op Fred zijn boot, met als resultaat enkel de Zeearend behoorlijk te hebben kunnen vastleggen. Op zich al een mooi resultaat maar toch een beetje teleurstellend vanwege de verhalen die we her en der op het net hadden gelezen van deze toch wel speciale locatie. Maar nog maar eens een keiharde les voor ons dat je op het vlak van natuurfotografie niets zelf in de hand hebt en volledig afhankelijk bent van de wetten die de natuur ons oplegt!

De eerste sessie die we hadden met de Zeearend bleek toch wel een succes te zijn, maar de honger naar meer is zeker nog niet over hoor...

Hier een reeksje van een duik naar een vis van een geweldige roofvogel!

(De waarneming en de aanvlucht gevolgd door de duik tegen de wind in)

(Het glijden vlak boven het wateroppervlak zonder het water te raken)

(De eigenlijke catch van de vis met een nooit geziene precisie)

(Onmiddellijk na de catch worden de vleugels met een enorme kracht terug voorwaarts gegooid en terug de vlucht ingezet naar het nest)

Uitteraard is dit geen makkelijk object om vast te leggen, als je weet dat deze imposante roofvogel tegen ongeveer 60Km/hr. komt aangevlogen en de spanwijdte kan oplopen tot wel ruim 2,5 meter.

Daarom koos ik voor de de Nikon D3 met de Nikkor 200-400 zodat ik wat flexibiliteit had naar brandpunt toe, niet dat je tijdens de actie de tijd had om in of uit te zoomen hoor...

Waar ik ook verwonderd van stond was het feit dat deze vogels wel 20 jaar kunnen worden en een gewicht hebben tussen de 3 en de 7,5 kg. In Duitsland zouden er ongeveer een kleine 500 exemplaren leven van deze toch wel sociaal ingestelde roofvogel die eigenlijk niet territorium gebonden leeft, de jongen zouden wel in de geboortestreek opgroeien om dan later er op uit te trekken.

Het Europeese land met de grootste populatie zou Noorwegen zijn met volgens de statestieken meer dan 2000 exemplaren, dus...

Inderdaad, mijn volgende lokatie is bekend!

Bedankt om het lezen en de groeten allemaal!